Van overprikkeling naar eenvoud
Soms lijkt het leven een beetje te veel. Te veel geluid. Te veel woorden. Te veel moeten. Je hoofd is vol, je adem zit hoog, en je lijf wil maar niet ontspannen. Herkenbaar? Dan ben je niet de enige.
Soms lijkt het leven een beetje te veel. Te veel geluid. Te veel woorden. Te veel moeten. Je hoofd is vol, je adem zit hoog, en je lijf wil maar niet ontspannen. Herkenbaar? Dan ben je niet de enige.
Voel je je soms snel geïrriteerd, vermoeid of vol in je hoofd, terwijl er eigenlijk niets concreet mis lijkt?Dat is geen aanstellerij. Je lichaam heeft een eigen taal – en die spreekt vaak via je lever.
Je lever is een bescheiden krachtpatser. Hij doet zijn werk in stilte, dag en nacht. Meer dan 600 functies, zeggen de fysiologen. En toch denken veel mensen bij “lever” vooral aan alcohol, gal of hepatitis.
In een wereld waarin alles snel gaat, zijn we vaak geneigd om onszelf voorbij te lopen. Misschien herken je het: een volle agenda, een hoofd dat maar blijft draaien en een lijf dat snakt naar rust. En tóch blijf je doorgaan.Maar wat als balans niet iets is dat je pas kunt bereiken als alles perfect is geregeld? Wat als balans iets is dat je nu al, in kleine stukjes, kunt voelen?
Soms voelt het leven als een te strakke knoop in je schouder. Of in je hoofd. De to-dolijst groeit, je kaak staat strak en zelfs je weekend voelt als werk. Gelukkig: het kan anders. Niet door harder te werken, maar juist door zachter te leven.
Vrede met jezelf begint niet met streven, maar met zacht thuiskomen in wie je bent. Laat deze woorden je eraan herinneren dat jij, precies zoals je nu bent, al heel bent.
Heb je deel genomen aan een activiteit laat andere mensen weten wat je ervan vond. Het kan iemand helpen een keuze te maken.
NB: Je voornaam is voldoende. Je emailadres wordt niet getoond, blijft verborgen.
Reactie plaatsen
Reacties